Örgü Zamanı..

  Havalar iyice soğudu.Ağaçlar iyice çıplaklaştı ve uykuya yattı.Eldivenler çıktı, bereler yerlerini aldı, atkılarla ağzımızı burnumuzu iyice sarar olduk.Yani kış iyice kendini hissettirdi.

  Eee havalar böyle soğuyup kar da yağmaya başlayınca sıcak içecekler elimizde, patikler ayağımızda evde daha fazla vakit geçirir olduk.Bu soğukta evde yapılabilecek de bir çok aktivite var.

  Benim sevdiğim aktivite ise bir şeyler örmek.Yazın sıcaktan yapılması mümkün olmayan bir aktivite elleri terleten ve çıkardığı sesle insanı delirten.Kışın ise insanı dinlendiren..

  Örgü merakım çok küçük yaşlarda başladı.Etrafımda sürekli bir şeyler üreten insanlar oldu.Annem örgüye meraklıydı, teyzelerim dantel yapardı, anneannemin yapmadığı iş yoktu dikiş, iğne oyası, örgü lif, kazak,yelek, süveter...anneannemin annesi bile alzheimer olana kadar elinden tığını bırakmadı.

  Hal böyle olunca ben de erken merak sardım.Erken olmasına erken oldu ama kendimi çok fazla geliştiremedim.

  Okula başlamamıştım daha bir karışlık örgü şişlerim oldu.Bazen boya kalemleri bazen de küçük şişlerim oldu elimde.

  İlk yaptığım şeyler o zamanlar çok moda olan örgü el bezleri ve küçük paspaslar oldu. Büyüdüğümde ise anneannemin yardımıyla kendime önü saç örgüsü modelinde  olan boğazlı bir kazak, düz örgü bir hırka ve yelek ve örgü lif oldu.Hala da beceremem birine sormadan kolu, yaka kısmı nasıl kesilecek.

  Bir de iki sene önce bir hevesle yine canım anneannemden beş şişle yapılan patiklerden öğrenmiştim ama sonra unuttum nasıl başlandığını.

  Son zamanlarda da bolca atkı ve bere yapmaktayım.Ama öyle tablo gibi desenler yapamıyorum.Düz, ters, haraşo, pirinç, lastikten öteye gidemedim.bir de delikli bir çeşit biliyorum atkılarda sık kullandığım o kadar:)