Hoşgeldin Minik Kuzen...

   Ne çok yazmayalı.Yoğunluktan buralardan uzak kalmışım.
Neler mi oldu? Çok tatlı bir kuzenim oldu tam bir ay önce.Doğum tarihi benim iznime göre ayarlanan minik bir kuzenim oldu.
  Yıllardır ailede bir çocuk özlemi vardı.Dayımın bebeği ile bu özlem son buldu.

  İznim belli olunca hemen toparlanıp gittim memlekete ve hazırlıklara başladık.Tabi öncesinde burada da koşturmacalarım oldu.Oralarda bulamayacağım malzemeleri buradan toparlamaya çalıştım.Kapı süsü yapmak için malzemeler aldım.Hep ertelediğim sabun kursuna gittim.İlk sabun çalışmalarım minik kuzenime oldu.Güzel de oldu.

  Memlekete gidince mesaimiz başladı.Gündüz dışarıda koşturmalar akşam evde çalışmalar.Tabi dayımların alt katımızda oturmasının avantajlarını da yaşamadık değil.Akşamları bir taraftan sabunları eritip, döktük.Diğer taraftan kurabiyelerimizi pişirdik, şeker hamurlarımızı açtık.Kapı süsümüzü yaptık.Etiketlerimizi bastık, kestik.Son güne kadar tam mesai çalıştık.Son gece artık son düzenlemeler vardı.Paketlemeler, sepetlere son dokunuşlar vardı.Ye tabi bir de stres.Dayım ve eşi çok heyecanlıydı ve stresliydi. Haliyle biz de.

  Neyse ki hiçbir sorun olmadan 14 haziran günü minik kuzenim Öyküm'ü kucağımıza aldık.Herkes de bir duygusallaşma, gözlerde yaşlar, kucaklaşmalar...

 Ama 3 gün sonra dönmek zorunda olduğum için ayrı duygusaldım

Bugün de 1 aylık oldu canım Öyküm.Nice güzel, sağlıklı, mutlu, gülücüklü yılları olsun...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      Nedendir anlamadım son fotoğrafları büyütemedim:(