30 Haziran 2012 Cumartesi

Çocukluğu Hatırlatan İki Tat



   Etrafa bakınca bazen insan çocukluğunu hatırlatan ne çok şeyle karşılaşıyor."Hey gidi günler"  dedirten, zamanda yolculuk yaptıran neler var neler.Hüzünlenmiyor değil insan öyle zamanlarda.
Bende de bu hissi uyandıran bir çok lezzetten ikisi karşınızda.Bol köpüklü türk kahvesi ve şemşiye çikolata:))

   Türk kahvesiyle tanışmam çok küçük yaşlara dayanır.Okula başlayana kadar anneanne ve dedenin yanında olmanın avantajı diyebilirim.Çünkü dedem sabah, öğle, akşam her öğünün ardından aksatmadan içerdi kahvesini.Ben sabah kalkıp gözlerimi ovuşturarak oturma odasına geldiğimde dedem traşını olmuş,  kahvaltısını yapmış, kahvesini almış,  yanına da sigarasını yakmış,  pencere önüne geçmiş olurdu.En büyük keyiflerinden biriydi pencere önünde kahve ve sigara içmek.Anneannem dedem masadan kalkmadan hemen koyardı cezveyi ocaktaki en küçük göze. Kısık ateşte köpük köpük olurdu.

  Eğer anneannem yoksa ya da bir işi varsa hiç aksamazdı kahve keyfi.Kendi geçerdi ocağın başına.Ben de bacak kadar boyumla gelirdim hemen yanına.Eline bakardım.Özenle koyardı kahvesini, şekerini, suyunu.Sonrada  keyifle içerdi.
 
 İşte kendimi bilmeye başladığım günlerden beri hayatımda olan bir keyif.Dedemin bayılmasına rağmen ben küçükken pek sevmezdim ne yalan söyleyeyim.Tadını güzel bulmuyordum sanırım.O zamanlar nerden bilebilirdim kahvaltı sonrasında keyifle içeceğimi, kahve kavanozlarının dibini göreceğimi, evimden hiç eksik etmeyeceğimi.Sanırım dedem küçükken bana aşılamış farkında olmadan kahvenin nasıl bir tat, nasıl bir keyif olduğunu.

  Kahvenin yanında da çikolata hiç fena olmaz.Hele bir de şemsiye şeklindeyse.Çikolata küçükken hiç yasaklar arasında olmadı benim için.Aksine beni sevindirmek isteyen annem, teyzem ve dedem şemsiye şeklinde çikolatayla gelirdi.Zevkle açardım.Önce kurdelası çözülür sonra jelatin ve renkli ambalajı açılır.Eee geriye de tadını çıkararak yemek kalır.

  Bu küçük şemsiyeler mahalle bakkallarında olmazdı.Pastanelerde satılırdı.Bazen annemler alışverişe beni de götürürlerdi.Mutlaka pastaneye uğrardık ve alırdık.Hala gözümün önünde rengarenk ambalajlarıyla tezgah üzerinde iplere asılı duran şemsiye çikolatalar.
  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder